Odnawialność systemu wodonośnego zlewni prawobrzeżnej Wisły od Wieprza po Kanał Żerański według regionalnych badań hydrogeologicznych

Abstract

Artykuł ten prezentuje wyniki badań odnawialności części zlewni hydrograficznej prawobrzeżnej Wisły od Wieprza po Kanał Żerański, wykorzystane do oceny zasobów wód podziemnych. Za wiarygodną ocenę odnawialności uznaje się ocenę wykonaną w badaniach modelowych systemu wodonośnego przedmiotowej zlewni i wydzielonych rejonów wodnogospodarczych oraz w odniesieniu do poziomów wodonośnych piętra czwartorzędowego, poziomów miocenu i oligocenu oraz górnokredowego. Ocena ta wykonana metodami
hydrologicznymi wykazuje globalnie mniejszą wielkość odnawialności – w przypadku metody Wundta o 13%, a Killego – 22,6%. Odpływ podziemny całej zlewni był określony na podstawie obserwacji z 4 mniejszych cieków dopływowych Wisły (niedrenujących w pełni wszystkich poziomów wodonośnych). Pominięcie punktów wodowskazowych Wisły w tej ocenie wynikło z faktu, że określony odpływ podziemny w tych wodowiskach był 2-krotnie większy niż odpływ z cieków dopływowych. Wynika to z korzystnych warunków hydrometeorologicznych istniejących w obszarze górnej zlewni Wisły.