https://geojournals.pgi.gov.pl/bp <h3 class="ng-binding ng-scope">ISSN: 0867-6143 | ICV: 92.84 | MNiSW: 20</h3> <div class="col-sm-9" style="padding-right: 0px;"> <div class="tab-content"> <p style="text-align: justify;">The first volume of this publication series was published in 1938. 23 volumes had been issued before the 2nd World War followed by a period of suspended publication in 1939–1945. Since 1952, Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego was gradually divided into thematic series such as “Quaternary investigations”, “Micropalaeontological investigations”, “Geological research in the Carpathians”, “Geophysical investigations”, “Hydrogeological investigations in Poland” etc. However, the increasing number of interdisciplinary publications resulted in cancellation of the thematic series and, in 1985 (volume 348), Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego returned to its original form.</p> <p style="text-align: justify;">But there was one exception! In 1999 the thematic series Hydrogeology was reactivated.</p> <p style="text-align: justify;"><strong>Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego</strong> publishes scientific contributions on regional geology of Poland and related scientific fields, as well as conference materials from domestic and international conferences.</p> <p style="text-align: justify;"> </p> <p style="text-align: justify;"><a href="http://geojournals.pgi.gov.pl/bp/user/register">Register</a></p> </div> </div> Polish Geological Institute - NRI en-US Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego 0867-6143 https://geojournals.pgi.gov.pl/bp/article/view/33024 <p>Wykonano badania próbek szlichowych z potoków w czterech rejonach morawsko-śląskiej strefy tektonicznej: Wzgórz Strzelińskich (5 szlichów), Piotrowic Polskich (9 szlichów), Kamiennej Góry (4 szlichy) i w celach porównawczych w rejonie Głuchołaz (7 szlichów). Dokonano mikroskopowej analizy mineralogicznej i oceny stopnia obtoczenia minerałów występujących w badanych próbkach. W próbkach z badanych potoków występuje złoto w ilościach od 0 do 16 ziaren w 10 l aluwiów. Złoto we współczesnych aluwiach z rejonów Wzgórz Strzelińskich, Piotrowic Polskich i Kamiennej Góry jest bardzo drobnoziarniste i nie tworzy koncentracji istotnych pod względem ekonomicznym. W pegmatycie z kamieniołomu granitu w Kamiennej Górze stwierdzono obecność elektrum, co sugeruje możliwość występowania mineralizacji Au w górnych, usuniętych przez erozję, partiach intruzji.</p> Marek Markowiak Krzysztof Lasoń Copyright (c) 2021 Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego 2021-08-19 2021-08-19 478 https://geojournals.pgi.gov.pl/bp/article/view/33317 <p>Liczne skorupki mięczaków znaleziono w odsłonięciu martwic wapiennych we wsi Rybna k. Krakowa. W 12 próbkach rozpoznano występowanie ponad 2500 okazów należących do 49 gatunków. W obrębie sekwencji malakologicznej możliwe było wydzielenie trzech zespołów faunistycznych. Najstarszy z nich (fauna M) odpowiada chłodnemu okresowi wczesnego holocenu i reprezentuje zacienione siedliska o dużej wilgotności, porośnięte krzewami lub rzadkimi lasami o znacznym udziale drzew iglastych. Jego cechą charakterystyczną jest obecność gatunków typowych dla zimnych faz klimatycznych. Drugi, młodszy zespół (fauna F) jest typowy dla ciepłego i wilgotnego klimatu fazy atlantyckiej. Charakteryzuje on siedliska zwartych lasów mieszanych i liściastych. Pojawiają się tu liczne formy o wysokich wymaganiach termicznych. Najmłodszy zespół (fauna O) wskazuje na rozległe antropogeniczne wylesienia na obszarze depozycji martwic wapiennych. Ta zmiana cech siedlisk przyrodniczych była prawdopodobnie związana z fazą intensywnego zasiedlenia okolic wsi Rybna i rozwoju rolnictwa we wczesnym średniowieczu.</p> Witold Paweł Alexandrowicz Copyright (c) 2022 Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego 478 https://geojournals.pgi.gov.pl/bp/article/view/33455 <p>Przedmiotem badań była analiza stateczności stoków o zróżnicowanej budowie geologicznej objętych procesami osuwiskowymi. Tego rodzaju analizy prowadzi się przeważnie dla osuwisk, na których planuje się wykonanie zabezpieczeń konstrukcyjnych i prace budowlane. Istotnym elementem jest właściwe udokumentowanie geologiczno-inżynierskich parametrów gruntowo-skalnych, które powinny stanowić podstawę do obliczeń stateczności. Do obliczeń wykorzystano oprogramowanie GEO-5 – moduł stateczności skarp i zboczy. Celem artykułu jest propagowanie metodologii dokumentowania warunków geologiczno-inżynierskich na obszarach osuwiskowych. Przedstawiono ogólną charakterystykę wybranych obszarów badawczych, na których zainstalowano kolumny inklinometryczne oraz scharakteryzowano metody badań osuwisk, które prowadzono zgodnie ze schematem: prace terenowe, badania laboratoryjne, pomiary inklinometryczne oraz obliczenia stateczności stoków dla wybranych przekrojów obliczeniowych. Osuwiska, które poddano analizie, są zlokalizowane w obrębie zewnętrznych Karpat fliszowych. Są one zaliczane do jednostek tektonicznych: magurskiej, śląskiej, podśląskiej, grybowskiej, a także niecki miechowskiej i zapadliska przedkarpackiego. Każde z wybranych osuwisk rozpoznano powierzchniowo i wgłębnie. Rozpoznanie to pozwoliło na określenie modelu osuwiska na podstawie badań geologicznych. W wyniku szczegółowej analizy rdzeni wiertniczych i stwierdzonych powierzchni ścięcia w postaci wyraźnych luster określono główne płaszczyzny poślizgu. Na każdym z omawianych obszarów osuwiskowych zainstalowano kolumny inklinometryczne, w których przy pomocy sondy prowadzono pomiary przemieszczeń wgłębnych. Uzyskane wyniki pozwoliły na skonstruowanie przekrojów, na podstawie których obliczono wskaźniki stateczności stoku poszczególnych obszarów osuwiskowych. Wyniki te porównano z wartościami wskaźnika stateczności dla założonych powierzchni poślizgu wyinterpretowanymi z pomiarów inklinometrycznych. Przedstawiono propozycję dokumentowania obszarów osuwiskowych, zwracając szczególną uwagę na właściwą interpretację budowy podłoża, ponieważ zbyt płytkie jego rozpoznanie i niewłaściwie prowadzony system wiercenia jest najczęstszą przyczyną błędnego dokumentowania geologiczno-inżynierskiego.</p> Jarosław Kos Copyright (c) 2022 Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego 478 15 48