Indus-Tsango suture in the Himalaya: crustal expression of a paleosubduction zone
Abstract
Szew Indus-Tsangpo w Himalajach - kopalna strefa subdukcji
The Indus-Tsangpo suture zone extending from Kohistan through Ladakh to southern Tibet represents the line along which the Indian plate embraced the Tibetan plate subsequent to its northward drift during the Mesozoic and collision during the Eocene. The Indus-Tsangpo suture zone is constituted by more or less parallel belts composed of rock types attributable from south to north to: 1) platform at the northern margin of Indian shield, 2) trench zone, 3) fore-arc basin, 4) magmatic arc, 5) back-arc basin and 6) platform at the southern margin of Tibet. These belts now occur with more or less vertical or steep tectonic junctions. The trench sequence of ophiolites and ophiolitic melange exhibits metamorphism of high pressure blueschist fades whereas the magmatic arc and back-arc sequences together exhibit a low pressure-high temperature metamorphism. The two jointly constitute paired metamorphic belts. The glaucophane-lawsonite bearing rocks are widespread in Kohistan, Ladakh and Southern Tibet. These features indicate that the Indus-Tsangpo suture zone represents the site of an old subduction zone which lay at the southern margin of Tibet.
Strefa szwu Indus-Tsangpo, ciągnąca się od Kohistanu przez Ladak do południowego Tybetu, jest śladem strefy, wzdłuż której płyta Indii zderzyła się z płytą Tybetu po dryfowaniu ku północy w ciągu mezozoiku i kolizji w ciągu eocenu. Strefa szwu Indus-Tsangpo zbudowana jest z mniej więcej równoległych pasów. Powstanie typów skał tworzących pasy można powiązać z (od południa na północ): 1) platformą na północnej krawędzi tarczy Indii, 2) strefą rowu, 3) spłaszczeniem frontalnym, 4) łukiem magmowym, 5) basenem zalukowym i 6) platformą na południowej krawędzi Tybetu. Pasy te oddzielone są obecnie pionowymi lub stromymi dyslokacjami. Sekwencja ofiolitów i melanżu ofiolitowego rowu oceanicznego wykazuje metamorfizm wysokociśnieniowy facji niebieskich łupków, podczas gdy sekwencje łuku magmowego i basenu załukowego wykazują metamorfizm niskich ciśnień i wysokich temperatur. Obie te sekwencje zmetamorfizowane tworzą parę łuków metamorficznych. Skały z glaukonitem i lawsonitem są szeroko rozprzestrzenione w Kohistanie, Ladaku i południowym Tybecie. Cechy te wskazują, że strefa szwu Indusu-Tsangpo jest kopalną strefą subdukcji wzdłuż południowej krawędzi Tybetu.
The Indus-Tsangpo suture zone extending from Kohistan through Ladakh to southern Tibet represents the line along which the Indian plate embraced the Tibetan plate subsequent to its northward drift during the Mesozoic and collision during the Eocene. The Indus-Tsangpo suture zone is constituted by more or less parallel belts composed of rock types attributable from south to north to: 1) platform at the northern margin of Indian shield, 2) trench zone, 3) fore-arc basin, 4) magmatic arc, 5) back-arc basin and 6) platform at the southern margin of Tibet. These belts now occur with more or less vertical or steep tectonic junctions. The trench sequence of ophiolites and ophiolitic melange exhibits metamorphism of high pressure blueschist fades whereas the magmatic arc and back-arc sequences together exhibit a low pressure-high temperature metamorphism. The two jointly constitute paired metamorphic belts. The glaucophane-lawsonite bearing rocks are widespread in Kohistan, Ladakh and Southern Tibet. These features indicate that the Indus-Tsangpo suture zone represents the site of an old subduction zone which lay at the southern margin of Tibet.
Strefa szwu Indus-Tsangpo, ciągnąca się od Kohistanu przez Ladak do południowego Tybetu, jest śladem strefy, wzdłuż której płyta Indii zderzyła się z płytą Tybetu po dryfowaniu ku północy w ciągu mezozoiku i kolizji w ciągu eocenu. Strefa szwu Indus-Tsangpo zbudowana jest z mniej więcej równoległych pasów. Powstanie typów skał tworzących pasy można powiązać z (od południa na północ): 1) platformą na północnej krawędzi tarczy Indii, 2) strefą rowu, 3) spłaszczeniem frontalnym, 4) łukiem magmowym, 5) basenem zalukowym i 6) platformą na południowej krawędzi Tybetu. Pasy te oddzielone są obecnie pionowymi lub stromymi dyslokacjami. Sekwencja ofiolitów i melanżu ofiolitowego rowu oceanicznego wykazuje metamorfizm wysokociśnieniowy facji niebieskich łupków, podczas gdy sekwencje łuku magmowego i basenu załukowego wykazują metamorfizm niskich ciśnień i wysokich temperatur. Obie te sekwencje zmetamorfizowane tworzą parę łuków metamorficznych. Skały z glaukonitem i lawsonitem są szeroko rozprzestrzenione w Kohistanie, Ladaku i południowym Tybecie. Cechy te wskazują, że strefa szwu Indusu-Tsangpo jest kopalną strefą subdukcji wzdłuż południowej krawędzi Tybetu.