Statistical and geostatistical characteristics of some formations in the Carpathian Flysch
Abstract
Statystyczna i geostatystyczna charakterystyka niektórych formacji karpackiego fliszu (Abstrakt)
The aim of the paper is to establish relations between geostatistical image provided by laboratory core analyses and geophysical image as represented by field logging data. Once these relations are found it is possible to construct calibration curves. This procedure is of special interest in the case when the logging probes were not previously standarized in calibration models. The analysis of the applicability of formulas relating core and logging data has been performed for a few Carpathian flysch series of the upper Cretaceous, Paleocene and Eocene ages. The rock matrix densities are obtained using correlations between rock porosities aind their bulk density. Furthermore we obtained the shale density which for upper Cretaceous and Paleocene series was equal to 2.65 but for the Eocene series containing some carbonates the shale density was found to be equal to 2.80. The variograms of porosity correspond in the high porosity regions to spherical scheme whereas in low porosity region we encountered rather the de Wijsian scheme. The variograms of neutron log and natural gamma logs furnished information on the shale intrinsic scheme which is of spherical type but with range of ~ 1 0 meters i.e. far larger than in the porosity case.
Celem pracy jest znalezienie związków pomiędzy obrazem geostatystycznym opartym na wynikach analiz próbek rdzeni wiertniczych i obrazem geofizycznym otrzymanym z danych profilowań radiometrycznych. Po znalezieniu tych zależności staje się możliwe wyznaczenie krzywych cechowania. Taka procedura jest specjalnie interesująca w przypadku, gdy sondy radiometryczne nie były cechowane w odpowiednich standaryzatorach. Analiza stosowalności wzorów wiążących dane z rdzeni wiertniczych i z profilowania radiometrycznego została wykonana dla kilku serii fliszu karpackiego należących do eocenu, paleocenu i górnej kredy. Gęstości matrycy skalnej otrzymywane były za pomocą korelacji pomiędzy porowatością i ciężarem objętościowym skał. Ponadto otrzymaliśmy gęstości iłów wypełniających pory dla utworów górnej kredy i paleocenu, które wynoszą 2,65 g/cm3 natomiast dla utworów eocenu zawierających domieszki węglanów, gęstość iłu była równa 2,80 g/cm8. W obszarze wysokich porowatości wariogramy porowatości odpowiadają schematowi sferycznemu, natomiast dla obszaru małych porowatości napotykaliśmy raczej schemat de Wijsa. Z wariogramów profilowania neutronowego i naturalnego promieniowania gamma otrzymaliśmy informację dotyczącą schematu dla zailenia, który jest typu sferycznego, ale o zasięgu 10 m, tj. dużo większym niż w przypadku porowatości.
The aim of the paper is to establish relations between geostatistical image provided by laboratory core analyses and geophysical image as represented by field logging data. Once these relations are found it is possible to construct calibration curves. This procedure is of special interest in the case when the logging probes were not previously standarized in calibration models. The analysis of the applicability of formulas relating core and logging data has been performed for a few Carpathian flysch series of the upper Cretaceous, Paleocene and Eocene ages. The rock matrix densities are obtained using correlations between rock porosities aind their bulk density. Furthermore we obtained the shale density which for upper Cretaceous and Paleocene series was equal to 2.65 but for the Eocene series containing some carbonates the shale density was found to be equal to 2.80. The variograms of porosity correspond in the high porosity regions to spherical scheme whereas in low porosity region we encountered rather the de Wijsian scheme. The variograms of neutron log and natural gamma logs furnished information on the shale intrinsic scheme which is of spherical type but with range of ~ 1 0 meters i.e. far larger than in the porosity case.
Celem pracy jest znalezienie związków pomiędzy obrazem geostatystycznym opartym na wynikach analiz próbek rdzeni wiertniczych i obrazem geofizycznym otrzymanym z danych profilowań radiometrycznych. Po znalezieniu tych zależności staje się możliwe wyznaczenie krzywych cechowania. Taka procedura jest specjalnie interesująca w przypadku, gdy sondy radiometryczne nie były cechowane w odpowiednich standaryzatorach. Analiza stosowalności wzorów wiążących dane z rdzeni wiertniczych i z profilowania radiometrycznego została wykonana dla kilku serii fliszu karpackiego należących do eocenu, paleocenu i górnej kredy. Gęstości matrycy skalnej otrzymywane były za pomocą korelacji pomiędzy porowatością i ciężarem objętościowym skał. Ponadto otrzymaliśmy gęstości iłów wypełniających pory dla utworów górnej kredy i paleocenu, które wynoszą 2,65 g/cm3 natomiast dla utworów eocenu zawierających domieszki węglanów, gęstość iłu była równa 2,80 g/cm8. W obszarze wysokich porowatości wariogramy porowatości odpowiadają schematowi sferycznemu, natomiast dla obszaru małych porowatości napotykaliśmy raczej schemat de Wijsa. Z wariogramów profilowania neutronowego i naturalnego promieniowania gamma otrzymaliśmy informację dotyczącą schematu dla zailenia, który jest typu sferycznego, ale o zasięgu 10 m, tj. dużo większym niż w przypadku porowatości.