Tektonika regionu babiogórskiego: interferencja zachodnio- i wschodniokarpackich kierunków fałdowych

Abstract

A structure of the Mount Babia Góra region (magura nappe, Western outer Carpoathians): an inference of West and East Carpathians fold trends Upper Cretaceous to Lower Oligocene non-metamorphosed flysch sequence of the Mt Babia Góra region reveals interference fold structure. Longitudinal FL folds, trending parallel to the West Carpathian flysch belt (SW -NE to W -E), are the main structures recognizable on maps. Younger, diagonal FD folds and fault-folds of the East Carpathian trend (NW-SE) are superimposed upon FL structures, resulting in an outcrop pattern characteristic of buckle folds interference. The FD folds may have formed due to left-lateral strike-slip displacement of the Inner with respect to the Outer Carpathians along the Pieniny Klippen Belt or/and due to a shortening of the flysch substratum during the late stages of folding and thrusting of the East Carpathians. The FL Oligocene to Early Miocene folding gave rise to formation of a regional pattern of joint anisotropy which was next supplemented with new directions during later FL, and FD compressional events. The subsequent opening of joints controlled by the joint anisotropy was a prolonged process lasting until recently. Most faults seem to be younger than the FL folds and to havt formed along pre-existing joints and planes of joint anisotropy. They are mainly dip-slip faults recurrently reactivated during the successive compressional and tensional tectonic events. The structural investigations did not confirm a hypothesis of post-folding, dextral strike-slip displacement along the Skawa River faults. Płaszczowina magurska w rejonie Babiej Góry wykazuje interferencyjną budowę fałdową. Na starsze, podłużne fałdy FL, przebiegające równolegle do orogenu, nakładają się młodsze, ukośne struktury fałdowe i fałdowo-uskokowe FB o rozciągłości NW -SE. Obraz kartograficzny ukazuje typowy układ interferencyjny fałdów ze zginania. Powstanie struktur FB tłumaczyć można lewoskrętnym przesunięciem Karpat wewnętrznych względem zewnętrznych wzdłuż pienińskiego pasa skałkowego lub/i kompresyjnym skróceniem podłoża fliszu w związku z przedłużającymi się ruchami nasuwczymi i fałdowymi w Karpatach Wschodnich. Podczas etapu fałdowego FL (oligocen - dolny miocen) założona została regionalna sieć ciosu w postaci ukrytej cechy teksturalnej - anizotropii ciosowej. Ta ostatnia wzbogaciła się o nowe kierunki podczas kolejnych etapów kompresji: FL, i FD. Ujawnienie się (otwarcie) ciosu nastąpiło kosztem anizotropii ciosowej w toku długotrwałego procesu, aktywnego jeszcze i współcześnie. Wydaje się, że większość uskoków jest młodsza od fałdów FL i że wykształciły się one głównie przez wykorzystanie anizotropii ciosowej i częściowo już ujawnionej sieci ciosu. Podczas kolejnych kompresyjnych i ekstensyjnych etapów deformacji uskoki przejawiały różnokierunkową aktywność, głównie zrzutową. Badania strukturalne nie potwierdziły hipotezy o pofałdowym, prawoskrętnym ruchu przesuwczym wzdłuż linii dyslokacyjnej Skawy.