Poziomy sporowe w for­macjach dewońskich rejonu Pionek (Polska centralna)

Abstract

Spore zones of Devonian formations in the vicinity of Pionki (central Poland) Spore zones: micrornatus-newportensis, polygonalis-emsiensis, annulatus-sextantii, douglastownense-eurypterota and optivus-triangulatus are recognised in the Devonian deposits from two boreholes in central Poland. The upper part of the Sycyn Formation and the Czarnolas Formation considered hitherto to be of Siegenian age are assigned to the Gedinnian. Two upper thirds or three fours of the Zwoleń Formation are assigned to the uppermost Siegenian and Emsian. The overlying carbonate-terrigenous series belongs to uppermost Emsian and/or lowermost Eifelian within the basal portion and to Upper Givetian about the top of the sequence. New interpretation of the stratigraphical significance of the Lower Devonian faunas from the Radom -Lublin area suggests that the Bostovian and Ciepielovian regional stages correspond to the Gedinnian. It is supposed that the continental sedimentation started in the Radom - Lublin area at about the same time as in Podolia, i.e. in late Gedinnian. During the accumulation of the deposits under consideration, the subsidence rate was variable. Two periods of distinctly lower subsidence rate were Siegenian and Eifelian to early Givetian. W utworach dewonu z otworów wiertniczych rejonu Pionek wyróżniono zony sporowe: micrornatus-newportensis, polygonalis-emsiensis, annulatus-sextantii, douglastownense-eurypterota i optivus-triangulatus. Górną część formacji sycyńskiej (fm) i formację czarnoleską (fm), którym do tej pory przypisywano wiek zigeński, zaliczono do żedynu. Górne dwie trzecie lub trzy czwarte formacji zwoleńskiej (fm) zaliczono do najwyższego zigenu i emsu. Zalegająca wyżej seria węglanowo-terygeniczna należy do najwyższego emsu i/lub eiflu w partii przyspągowej i do górnego żywetu w pobliżu stropu. Według przedstawionej nowej interpretacji dotychczasowych danych faunistycznych regionalne piętra bostowskie i ciepielowskie odpowiadają żedynowi, a nie, jak sugerowano dotychczas, żedynowi i zigenowi. Przypuszcza się, że sedymentacja lądowa rozpoczęła się na badanym obszarze w tym samym w przybliżeniu czasie co na Podolu, to znaczy w późnym żedynie. Porównanie stosunków miąższościowych osadów zaliczonych do kolejnych pięter dewonu sugeruje, że tempo akumulacji było zmienne. Dwa okresy wyraźnie wolniejszej subsydencji musiały mieć miejsce w zigenie, a także w eiflu i wczesnym żywecie.