Rowy grzbietowe w Tatrach

Abstract

Sillons de cretes dans le Tatras Occidentales Na przykładach z Tatr, głównie z Doliny Kościeliskiej, rozpatrzono genezę rowów grzbietowych, tj. bezodpływowych zagłębień występujących w wyższych partiach grzbietów górskich. Argumenty morfologiczne, strukturalne (pomiary foliacji, spękań) i kartograficzne (mapa geologiczna) dowodzą, że rowy są wynikiem przemieszczeń, predysponowanych przeważnie przez powierzchnie uskokowe lub ciosowe. Przemieszczenia te mają charakter grawitacyjnych zsuwów (wieku plejstoceńskiego bądź poplejstoceńskiego) lub zjawisk neotektonicznych. Dans les cretes des Tatr as polonaises occidentales, surtout dans les regions occupees par des roches metamorphiques, on trouve des depressions non pas drainees dont la genese parait etre tout-a-fait particuliere. Parmi ces sillons on distingue: les sillons d’arete, les sillons de versant (tous les deux plus ou moins paralleles a la ligne de crete), et les sillons transversaux. L’observation de ces sillons et l’etude de la tectonique des roches qui les entourent demontrent que ces sillons sont un produit d’eboulis des masses rocheuses souvent de grandes dimensions, dus a certaines dispositions tectoniques, comme l’existence des surfaces de faille et des diaclases de roches. La genese des sillons paralleles a la crete semble etre liee a l’erosion glaciaire et celle des sillons trasnsversaux a des mouvements neotectoniques.