Zarys stratygrafii miocenu Polski południowej

Abstract

Esquisse de la stratigraphie du Miocene de la Pologne méridonale W granicach Polski zalewy morza mioceńskiego miały miejsce w dolnym miocenie (Karpaty wschodnie), w helwecie, tortonie i Sarmacie. Torton podzielono na dolny i górny (dawniejszy środkowy) oraz sarmat, do którego włączono buhłow i wcłyn. Podano ważniejsze punkty występowania poszczególnych ogniw w miocenie autochtonicznym i parautochtoniczmym z nawiązaniem do rozwoju miocenu na Ukrainie Zachodniej i w Czechosłowacji. Stratygrafia utworów głębokowodnych opiera się głównie na zespołach mikrofauny, w strefie brzeżnej na makroi mikrofaunie. Les transgressions de la mer miocene en Pologrre et en pays voisjnjs ont eu lieu dans le Miocene inferieur (Karpates orientales), dans le Helvetian, dans le Tortonien et dans le Sarmatien. On a distingue dans le Tortonien deux parties,, a savoir: le Tortonien inferieur et superieur, et dans le Sarmatien les etages de Buhlovien et de Volhynien. On a enumere les plus importants affleurements de ces unites stratigraphiques dans le Miocene autochtonique et parautochtonique, On les a compares ayec le Miocene en Ukraine occidentale et en Tchecoslovaquie. La stratigraphie des formations des eaux profondes esjt basęe surtout. sur les associations de la microfaune, tandis que celle de la zone littorale sur la macro- et microfaune.