Glacitectonique des argiles de Poznań aux environs de Kalisz
Na E i na S od Kalisza między Tyńcem a Nędzerzewem oraz między Zagorzynkiem a Piwonicami występują iły poznańskie w stosunkowo wąskich wyciągniętych południkowo łękach przegradzanych siodłowatymi wypiętrzeniami piaszczystego miocenu lub mioceno-pliocenu. W morfologii podplejstoceńskiej łęki stanowią grzbiety, ta piaszczyste siodła są zerodowane, a nawet wypreparowane i zamienione w doliny wypełnione następnie osadami plejstocenu. Tak siodła, jak i łęki podnoszą się w kierunku południowym i wschodnim. Ustalenie stratygrafii litologicznej dolnej części iłów poznańskich (piaski i mułki mioceńsko-plioceńskie; 6 m niebieskawozielonawych iłów plioceńskich z warstewką „kredy jeziornej’'; 16 m iłów niebieskawych i białych oraz czerwonych) pozwoliło na wykrycie wtórnych, o dużej amplitudzie, sfałdowań wewnątrz łęków. Występujące zjawiska tektoniczne należy odnosić do okresu najstarszego zlodowacenia.
Au Sud-Est de Kalisz entre Tyniec et Nędzerzew et entre Zagorzynek et Piwonice on trouve des argiles de Poznań dans de relativement etroits synclinaux, allonges meridionalement, separes par des antiolinaux du Miocene sablonrneux au de Miocene-Pliocene. Dans la morphologie sous-Pleistocene les synclinaux constituent des cretes et les anticlinaux sablonneux sont erodes et changes en valle es remplies ensuite par des sediments du Pleistocene. Les anticlinaux ainsi que les synclinaux. s’elevent dans la direction Sud-Est. L’etaiblissement de la stratigraphie litologique de la partie infexieure des a rgiles de Poznań (sables et silts mioceno-pliocenes; 6 m d’argiles du pliocene bleu-vert avec une mince couche de „craie lacustrine”; 16 m d’argiles bleu (blanches et rouges) a permis de decouvrir a l’interieur des synclinaux des plissements secondaires avec une grande amplitude. Les phenomenes tectoniques occurents se rapportent a la periode de la plus ancienne glaciation.
