Source of uranium in the Elbląg Formation (Upper Buntsandstein): sedimentological approach
Abstract
POCHODZENIE URANU FORMACJI ELBLĄSKIEJ (GÓRNY PSTRY PIASKOWIEC) W ŚWIETLE BADAŃ SEDYMENTOLOGICZNYCH
Streszczenie
Z analizy sedymentologicznej wynika, że materiał klastyczny formacji elbląskiej transportowany był głównie rzekami roztokowymi, płynącymi z północy na południe (ryc. 9). Na obszarze tarczy bałtyckiej triasowa erozja objęła zarówno skały krystaliczne jak i pokrywę osadową. Najprawdopodobniej uran został uwolniony z erodowanych, kambryjskich łupków ałunowych Skandynawii. Związki uranu migrowały epigenetycznie poziomami wodonośnymi, zgodnie z pierwotnym (sedymentacyjnym) pochyleniem warstw północnego skłonu basenu sedymentacyjnego, tj. na południe. Proces ten miał miejsce zapewne w końcu triasu. Uran był strącany w redukcyjnych pułapkach chemicznych, występujących wzdłuż regionalnego frontu osadów aluwialno-deltowych, zazębiających się z osadami brakicznego zbiornika. Mineralizacja uranowa jest związana głównie z osadami płytkowodnych delt i rzek roztokowych.
Streszczenie
Z analizy sedymentologicznej wynika, że materiał klastyczny formacji elbląskiej transportowany był głównie rzekami roztokowymi, płynącymi z północy na południe (ryc. 9). Na obszarze tarczy bałtyckiej triasowa erozja objęła zarówno skały krystaliczne jak i pokrywę osadową. Najprawdopodobniej uran został uwolniony z erodowanych, kambryjskich łupków ałunowych Skandynawii. Związki uranu migrowały epigenetycznie poziomami wodonośnymi, zgodnie z pierwotnym (sedymentacyjnym) pochyleniem warstw północnego skłonu basenu sedymentacyjnego, tj. na południe. Proces ten miał miejsce zapewne w końcu triasu. Uran był strącany w redukcyjnych pułapkach chemicznych, występujących wzdłuż regionalnego frontu osadów aluwialno-deltowych, zazębiających się z osadami brakicznego zbiornika. Mineralizacja uranowa jest związana głównie z osadami płytkowodnych delt i rzek roztokowych.