Tektoniczne wygięcie łuku Karpat zewnętrznych w świetle analizy ciosu w płaszczowinie śląskiej

Abstract

W polskiej części płaszczowiny śląskiej, na podstawie badań własnych przeprowadzonych w 197 odsłonięciach stwierdzono obecność sieci spękań ciosowych złożonej z 5 zespołów ciosu, podzielonych ze względu na obecną ich pozycję w stosunku do regionalnych fałdów na: 2 zespoły SR, SL systemu skośnego, zespół poprzeczny T oraz 2 zespoły podłużne L, L'. Ze względu na przydatność do rekonstrukcji paleonaprężęń (Mastella & Zuchiewicz, 2000) opracowaniu poddano głównie zespoły ciosu SR, SL oraz T. W analizie paleonaprężeń zwraca uwagę kątowa różnica między kierunkami ó1 wyliczonymi z ciosu skośnego (SR , SL ) i poprzecznego (T). Ta kątowa różnica między kierunkami ó1 sugeruje, że jest ona wynikiem niewielkiego tektonicznego wygięcia badanego łuku płaszczowiny śląskiej miedzy etapem nasuwania się płaszczowin, a etapem jego postępującego wypiętrzania się tego fragmentu łuku Karpat Zewnętrznych. TECTONIC BEDING OF THE OUTER CARPATHIANS IN THE LIGHT OF JOINTS ANALYSIS IN THE SILESIAN NAPPE Summary The joint network in the flysch strata of the Silesian Nappe is composed of a shear system (diagonal sets—SR, SL)—striking in the present position at high angles to map-scale fold axes, a single extension set T — striking sub-perpendicular to these axes, fold–parallel joints L and L’ striking parallel or at small angles to map–scale fold axes. Due to their usefulness (Mastella & Zuchiewicz, 2000) for palaeostress reconstructions penetrative SR, SL and T joint sets were analysed from 197 outcrops. In the palaeostress analysis the angular difference between the ó1 directions calculated from shear (SR, SL) and extension T joints is notable. The angular difference between these ó1 directions suggests that it is a result of a slight tectonic bending of the investigated Silesian Nappe arc, which took place between the nappe thrusting phase and the proceeding uplift phase of this part of the Outer Carpathians Arc.