W artykule przedstawiono rozwój tektoniki pięter strukturalnych - laramijskiego i polaramijskiego - w strefie granicznej monokliny przedsudeckiej i synklinorium szczecińsko--szamotulskiego na Pojezierzu Lubuskim. Opracowano 137 głębokich wierceń z obszaru około 18000 km2 i, posługując się profilami tych wierceń, odtworzono ewolucję permo-mezozoicznego oraz kenozoicznego basenu sedymentacyjnego. W tym celu skonstruowano odpowiednie mapy strukturalne i izopachytowe dla poszczególnych pięter w systemach okresu permskiego, triasu, jury, kredy i kenozoiku. Zwrócono uwagę na istnienie lokalnych pionowych ruchów w piętrze Z1, a także na działalność pozytywnych ruchów pionowych o szerszym regionalnym rozprzestrzenieniu pod koniec pięter Z3 i Z4. Stwierdzono również istnienie związku między tektonicznym uaktywnianiem się waryscyjskiego wału wolsztyńskiego a sedymentacją utworów cechsztynu, triasu i kenozoiku.
