Makroskopowe struktury tektoniczne w metamorfiku polskiej części Gór Orlickich

Abstract

Na podstawie analizy geometrycznej i wcześniejszych szczegółowych obserwacji strukturalnych ustalono, że przewodnie rysy tektoniki i główne struktury fałdowe w polskich Górach Orlickich powstały w toku drugiej fazy deformacji regionalnych należącej do tektogenezy waryscyjskiej. Już po ustaniu owego s Równego fałdowania, ale jeszcze przed zanikiem postępującej | po nim metamorfozy, miały miejsce duże przemieszczenia ślizgowe (nasunięcia) wzdłuż powierzchni i stref zgodnych | z główną foliacją. Późniejsze diagonalne fałdowanie, choć l dostrzegalne w skali makroskopowej, nie doprowadziło tu do utworzenia się wielkich form fałdowych, a istniejące skośne fałdy wąskopromienne (o amplitudzie do 1000 m) nie zmieniły, w skali regionu, meridionalnej orientacji głównych struktur. Obserwowane dziś reorientacje tych struktur oraz widoczne w obrazie intersekcyjnym nieregularności granic litologicznych zostały w głównej mierze spowodowane - młodszymi od diagonalnego fałdowania - średnio- i wielkopromiennymi odkształceniami w czasie dwóch ostatnich faz deformacji regionalnych.Major tectonic structures in the Polish part of the Góry OrlickieAbstract It was recognized, on the basis of geometric analysis and earlier extensive structural observations that the main tectonic features and the main fold structures in the Góry Orlickie, Sudetes were developed during the second phase of regional deformations belonging to Hercynian movements. Just after an end of this main folding but still before cessation of metamorphic processes immediately following the isoclinal fold disturbances, a large-scale thrusting took place. It was likely parallel to the axial planes of the main folds and parallel to the main foliation surfaces but perpendicular to the axes of the main folds. Varying speed of the thrust movements resulted in remarkable rotations of the main linear structures. Subsequent diagonal refolding gave rise to tight folds (not exceeding 1000 m in their amplitude) which did not change on the regional scale the prior, generally meridional trend of structures of the main deformational phase. Actual variable trens and plunges of these structures as well as various irregularities of the observed outcrop pattern were mostly due to close or open fold disturbances representing the two last phases of regional deformations.