The history of eclogites in the geological evolution of the Śnieżnik crystalline complex based on mesostructural analysis

Abstract

The results of mesostructural analysis are presented in relation to the tectonics of the Śnieżnik massif. The most part of observations concerning the sequence and development mechanisms of the successive generations of minor structures was made in the gneissic series. Particularly interesting were phenomena recording the successive stages of transformation of the S1 lamination into S3 lamination. On the basis of field observations and an analysis of mesostructures using stereograms, prepared separately for the gneissic series and for the eclogites, an attempt was made to relate the tectonic structures found in these rocks to four deformation events D1 to D4, probably common to both series. The results show that both series responded differently to tectonometamorphic processes, which was best reflected by the effects of the third deformation event D3. Not enough information has been gathered so far to make possible a detailed comparison of the effects of the D1 and D2 deformations in the gneisses and the eclogites. It may only be suggested that the protolith of the eclogites was emplaces into the gneisses prior to the D2 deformation. In the case of eclogites alternating with granulites of the Stary Gierałtów, the performed analysis reveals a perfect accordance of the structural development of both rock varieties. The effects of the D1 to D4 deformation events detected in these rocks can be easily compared with their age equivalents in the Gierałtów gneisses. Moreover, observations are presented that may suggest that the garnet and omphacite blastesis in the granulites occurred before the development of the S3 gneissosity and L3 lineation. The sequence of tectonometamorphic phenomena is discussed as well, within the framework of the geodynamic model of the Śnieżnik massif proposed by Borkowska et al. (1990). Historia eklogitów w ewolucji metamorfiku Śnieżnika w świetle analizy mezostrukturalnej Na tle szkicowo zarysowanego planu tektonicznego metamorfiku Śnieżnika przedstawiono rezultaty analizy mezostrukturalnej. Najwięcej informacji o następstwie i mechanizmie rozwoju poszczególnych generacji drobnych struktur dostarczyła seria gnejsowa. Interesujące okazały się tutaj zwłaszcza zjawiska rejestrujące poszczególne fazy przekształceń laminacji S1 w laminację S3. Opierając się na obserwacjach terenowych i na analizie obrazu rozmieszczenia mezostruktur na diagramach, oddzielnie przeprowadzonych dla serii gnejsowej i dla eklogitów, podjęto próbę powiązania stwierdzonych w tych skałach struktur tektonicznych z czterema, jak się wydaje, wspólnymi dla nich etapami deformacji D1-D4. Wyniki jej wskazują, że skały te reagowały różnie na procesy tektonometamorficzne, co uwidoczniło się najlepiej w efektach trzeciego aktu deformacji D3. Dotychczas nie zebrano odpowiedniej ilości informacji do szczegółowego porównania efektów deformacji D1 i D2 w serii gnejsowej i w eklogitach. Można jedynie przyjąć z dużym prawdopodobieństwem, że protolit występujących tu eklogitów pojawił się w serii gnejsowej przed deformacją D2. W przypadku eklogitów występujących w przeławiceniach z granulitami serii Starego Gierałtowa przeprowadzona analiza wskazuje na całkowitą zgodność rozwoju strukturalnego tych odmian skalnych, a prześledzone w nich efekty deformacji D1-D4 dają się łatwo porównać z ich analogami wiekowymi w gnejsach gierałtowskich. Ponadto przedstawiono obserwacje mogące sugerować, że blasteza granatów i omfacytu, czyli eklogitowy metamorfizm, w serii granulitowej nastąpiła po uformowaniu fałdów F2, a przed powstaniem zgnejsowania S3 i lineacji L3. Omówiono również następstwo zjawisk tektonometamorficznych na tle modelu geodynamicznego rozwoju metamorfiku Śnieżnika autorstwa Borkowskiej et al. (1990) i danych radiometrycznych Bakun-Czubarow i Bruecknera (1991), których jednoznaczna interpretacja nastręcza poważne trudności.