Następstwo serii gnejsowych Masywu Śnieżnika w świetle analizy mezostrukturalnej wybranych obszarów w jednostkach geologicznych Międzygórza i Gierałtowa.

Abstract

Abstract
Badaniami strukturalnymi objęto serię gnejsową w dwóch jednostkach geologicznych Masywu Śnieżnika, tj. Międzygórza i Gierałtowa. W gnejsach gierałtowskich tych jednostek wyróżniono dwie generacje. Stosując metody analizy mezostrukturalnej wykazano, że laminacja i smugowanie, podstawowe cechy strukturalne gnejsów gierałtowskich, powstały w przypadku starszej generacji podczas pierwszego etapu przeobrażeń tektonometamorficznych D₁ (gnejsy gierałtowskie starsze odznaczające się laminacją S₁), a w przypadku młodszej - podczas trzeciego D₃ (gnejsy gierałtowskie młodsze odznaczające się laminacją i smugowaniem S₃). Ponadto przedstawiono przykłady wskazujące, że diagnostyczne dla gnejsów śnieżnickich struktury prętowe typu roddingu L₃, obserwowane w kierunku gnejsów gierałtowskich młodszych, zmieniają swój kształt w przekroju poprzecznym z nieregularnego owalnego na coraz bardziej wycieniony, ażeby stać się w końcu drobną laminacją S₃ w gnejsach gierałtowskich młodszych. Struktury te (lineacja L₃ w gnejsach śnieżnickich i laminacja S₃ w gnejsach gierałtowskich młodszych) rejestrują zatem różne fazy rozwojowe tego samego ciągu przeobrażeń dynamicznych i metamorficznych; należy je wiec uznać za równowiekowe. Różnią się one jedynie stopniem zaawansowania procesów tektonometamorficznych i wskazują, że są one dalej posunięte w gnejsach gierałtowskich młodszych niż w gnejsach śnieżnickich. Wykazano również, że eklogity okolic Międzygórza pojawiły się w seriach gnejsowych tego regionu nie później niż w trzecim etapie deformacji D₃ i noszą jej znamiona w formie laminacji S₃ lub laminacji S_{1 + 3} transponowanej tektonicznie do powierzchni strukturalnych S₃. W kolejnym, czwartym etapie deformacji D₄ serie skalne jednostki Międzygórza reagowały plastycznie na odkształcenia tektoniczne i zostały intensywnie sfałdowane, podczas gdy w jednostce Gierałtowa doszło w tym czasie do wielkopromiennych spaczeń i zafałdowań.

The Śnieżnik Mts gneisses sequence in the light of mesostructural analysis of some areas of the Międzygórze and Gierałtów units

Abstract
A mesostructural study has been performed in the Śnieżnik massif in two regions i.e. the Międzygórze unit and the Gierałtów unit. The Gierałtów gneisses have been subdivided into two generations. The succession of mesoscopic features of these rocks has teen determined basing on the methods of mesostructural analysis. The main structural features of the Gierałtów gneisses i.e. lamination and banding were formed in the older Gieraitow gneisses (with S₁ lamination) during the first period of tectonometamorphic development D₁. The younger Gierałtow gneisses with lamination and banding S₃ were developed during the D₃ period. It was also shown that the rodding structure with ovoidal cross-section, that is a typical feature of the Śnieżnik gneisses gradually pass towards the Gierałtów gneisses into flattened rodding and finally into S₃ fine-lamination of the younger Gierałtów gneisses. L₃ lineation in Śnieżnik gneisses and S₃ lamination in the younger Gierałtów gneisses recorded various phases of development of the same dynamometamorphic processes and are supposed to be synchronous. These structures differ only in the stage of development, which is more advanced in the younger Gierałtów gneisses.