Następstwo serii gnejsowych Masywu Śnieżnika w świetle analizy mezostrukturalnej wybranych obszarów w jednostkach geologicznych Międzygórza i Gierałtowa.

Abstract

Abstract Badaniami strukturalnymi objęto serię gnejsową w dwóch jednostkach geologicznych Masywu Śnieżnika, tj. Międzygórza i Gierałtowa. W gnejsach gierałtowskich tych jednostek wyróżniono dwie generacje. Stosując metody analizy mezostrukturalnej wykazano, że laminacja i smugowanie, podstawowe cechy strukturalne gnejsów gierałtowskich, powstały w przypadku starszej generacji podczas pierwszego etapu przeobrażeń tektonometamorficznych D1 (gnejsy gierałtowskie starsze odznaczające się laminacją S1), a w przypadku młodszej - podczas trzeciego D3 (gnejsy gierałtowskie młodsze odznaczające się laminacją i smugowaniem S3). Ponadto przedstawiono przykłady wskazujące, że diagnostyczne dla gnejsów śnieżnickich struktury prętowe typu roddingu L3, obserwowane w kierunku gnejsów gierałtowskich młodszych, zmieniają swój kształt w przekroju poprzecznym z nieregularnego owalnego na coraz bardziej wycieniony, ażeby stać się w końcu drobną laminacją S3 w gnejsach gierałtowskich młodszych. Struktury te (lineacja L3 w gnejsach śnieżnickich i laminacja S3 w gnejsach gierałtowskich młodszych) rejestrują zatem różne fazy rozwojowe tego samego ciągu przeobrażeń dynamicznych i metamorficznych; należy je wiec uznać za równowiekowe. Różnią się one jedynie stopniem zaawansowania procesów tektonometamorficznych i wskazują, że są one dalej posunięte w gnejsach gierałtowskich młodszych niż w gnejsach śnieżnickich. Wykazano również, że eklogity okolic Międzygórza pojawiły się w seriach gnejsowych tego regionu nie później niż w trzecim etapie deformacji D3 i noszą jej znamiona w formie laminacji S3 lub laminacji S1 + 3 transponowanej tektonicznie do powierzchni strukturalnych S3. W kolejnym, czwartym etapie deformacji D4 serie skalne jednostki Międzygórza reagowały plastycznie na odkształcenia tektoniczne i zostały intensywnie sfałdowane, podczas gdy w jednostce Gierałtowa doszło w tym czasie do wielkopromiennych spaczeń i zafałdowań.The Śnieżnik Mts gneisses sequence in the light of mesostructural analysis of some areas of the Międzygórze and Gierałtów unitsAbstract A mesostructural study has been performed in the Śnieżnik massif in two regions i.e. the Międzygórze unit and the Gierałtów unit. The Gierałtów gneisses have been subdivided into two generations. The succession of mesoscopic features of these rocks has teen determined basing on the methods of mesostructural analysis. The main structural features of the Gierałtów gneisses i.e. lamination and banding were formed in the older Gieraitow gneisses (with S1 lamination) during the first period of tectonometamorphic development D1. The younger Gierałtow gneisses with lamination and banding S3 were developed during the D3 period. It was also shown that the rodding structure with ovoidal cross-section, that is a typical feature of the Śnieżnik gneisses gradually pass towards the Gierałtów gneisses into flattened rodding and finally into S3 fine-lamination of the younger Gierałtów gneisses. L3 lineation in Śnieżnik gneisses and S3 lamination in the younger Gierałtów gneisses recorded various phases of development of the same dynamometamorphic processes and are supposed to be synchronous. These structures differ only in the stage of development, which is more advanced in the younger Gierałtów gneisses.