Aptychy tytońskie i neokomskie na wtórnym złożu w senonie Pasa Skałkowego Polski
Abstract
Le aptyches tithonigues et néocomiens comme dépôts secondaires dans le Sénonien de la Zone Piénine des Klippes de Pologne
W dolnej części transgresywnego senonu stanowiącego osłonę skałkową przedlaramijską pasa skałkowego w okolicach Krempach na polskim Spiszu występują sedymentacyjne brekcje (warstwy jarmuokie falezowe) złożone w przewadze z okruchów skał tytońskich, neokomu dolnego i górnego oraz środkowej kredy serii braniskiej. W brekcjach tych znaleziono na wtórnym złożu dobrze zachowane aptychy tytońskie oraz przede wszystkim neokomskie takie jak Lamellaptychus angulocostatus (Pet). Brekcje te, znane dawniejszym autorom, były przez V. Uhliga zaliczone początkowo do osłony skałkowej, później zaś na podstawie znalezionych skamieniałości uznanych za równowiekowe osadowi, a przede wszystkim Aptychus angulicostatus, włączone do serii skałkowej odpowiadającej serii pienińskiej (Hornsteinkalk Facies). Ten ostatni pogląd podzielali także L. Horwitz i F. Rabowski. W pracy niniejszej podane są dowody na zaliczenie omawianych brekcji do osłony skałkowej i omówione warunki ich sedymentacji oraz opis występujących w nich aptychów.
Dans la partie inferieure du Senonien transgressif faisant partie de la couverture des Klippes dans les environs de Krempachy en Spisz polonais, existent des breches sedimentaires (couches de Jarmuta, facies de falaise) composees des roches du Juraissique, du Neocomien, et du Cretace moyen. Dans ces breches on a trouve, comme depots secondaires, des Aptychus neocomiens et probablement aussi tithoniques. Ces breches, deja connues de quelques auteurs, V. Uhlig les considerait d'abord comme u-n element de la couverture des klippes; puis, se basant sur une faune avec Aptychus angulicostatus, contemporaine, selon lui, au sediment, il les attribua a ce qu'il appellait Serie Pienine (Hornsteinkalk Facies). L. Horwitz et F. Rabowski etaient du meme avis. Le but du present travail, c’est de prouver que les breches en question appartiennent a la couverture des klippes et d'exposer la sedimentation de ces roches, ainsi que de donner une description des Aptychus qui en sont contenus.
W dolnej części transgresywnego senonu stanowiącego osłonę skałkową przedlaramijską pasa skałkowego w okolicach Krempach na polskim Spiszu występują sedymentacyjne brekcje (warstwy jarmuokie falezowe) złożone w przewadze z okruchów skał tytońskich, neokomu dolnego i górnego oraz środkowej kredy serii braniskiej. W brekcjach tych znaleziono na wtórnym złożu dobrze zachowane aptychy tytońskie oraz przede wszystkim neokomskie takie jak Lamellaptychus angulocostatus (Pet). Brekcje te, znane dawniejszym autorom, były przez V. Uhliga zaliczone początkowo do osłony skałkowej, później zaś na podstawie znalezionych skamieniałości uznanych za równowiekowe osadowi, a przede wszystkim Aptychus angulicostatus, włączone do serii skałkowej odpowiadającej serii pienińskiej (Hornsteinkalk Facies). Ten ostatni pogląd podzielali także L. Horwitz i F. Rabowski. W pracy niniejszej podane są dowody na zaliczenie omawianych brekcji do osłony skałkowej i omówione warunki ich sedymentacji oraz opis występujących w nich aptychów.
Dans la partie inferieure du Senonien transgressif faisant partie de la couverture des Klippes dans les environs de Krempachy en Spisz polonais, existent des breches sedimentaires (couches de Jarmuta, facies de falaise) composees des roches du Juraissique, du Neocomien, et du Cretace moyen. Dans ces breches on a trouve, comme depots secondaires, des Aptychus neocomiens et probablement aussi tithoniques. Ces breches, deja connues de quelques auteurs, V. Uhlig les considerait d'abord comme u-n element de la couverture des klippes; puis, se basant sur une faune avec Aptychus angulicostatus, contemporaine, selon lui, au sediment, il les attribua a ce qu'il appellait Serie Pienine (Hornsteinkalk Facies). L. Horwitz et F. Rabowski etaient du meme avis. Le but du present travail, c’est de prouver que les breches en question appartiennent a la couverture des klippes et d'exposer la sedimentation de ces roches, ainsi que de donner une description des Aptychus qui en sont contenus.